Boompieper
Het was nog fris die ochtend toen we met een kleine groep vertrokken richting Zwillbrock.
Al wandelend richting het ven werden we getrakteerd op de prachtige zang van de wielewaal, dit terwijl de zon doorbrak. Mooier kan de dag toch niet beginnen?
Flamingo’s
Het Zwillbrocker ven wordt gekenmerkt door natte weiden, heidevelden en ondiepe meren. Na het turftijdperk vulden de gaten zich met water en ontstond een uniek natuurgebied.
Intussen bereikte een oorverdovend gekrijs onze oren, we naderden het ven en daarmee de broedkolonie van ongeveer 10.000 kokmeeuwen. Maar de flamingo’s trokken natuurlijk onze meeste aandacht, het betreft hier de meest noordelijke broedkolonie. De flamingo’s die hier leven zijn nakomelingen van ontsnapte exemplaren, naast Chileense leven er ook Europese en Caraïbische flamingo’s.
Grauwe gans
De vogels overwinteren in zuidelijk Nederland, in het voorjaar broeden ze in het Zwillbrocker ven op her en der verspreid liggende eilandjes. Intussen had Toon zich ook bij ons gevoegd, hij en zijn zoon stonden tevergeefs op ons te wachten bij de kerk, een fout van ondergetekende! Gelukkig konden ze ons spoor volgen tot in de kijkhut. Hier zagen we onder andere tafeleenden, bergeenden en krakeenden. Tijdens onze wandeling was het volop genieten van alle voorjaarsgeluiden om ons heen, veel zwartkoppen en bonte vliegenvangers hoorden we, de koekoek liet natuurlijk van zich horen.
Krakeend
En waar water is hoor je de fitis. Door de vele regen stond het water tot het pad, we zagen vlak bij een eend met jongen voorbijglijden, perfect in schutkleur opgaand in de omgeving.
Na een kop koffie van Toon en een lekkere plak cake van Jozefien sloten we een geslaagde wandeling af in de prachtige barokke kerk van Zwillbrock. Gewoon even genieten van de stilte en het prachtige interieur van de Sint Franciscuskerk gebouwd in de eerste helft van de achttiende eeuw.
Annemarie Lutke Veldhuis