Wandeling Duivelshof (16-08-2018)
Het was of de duivel ermee speelde. In de Lutte was een weg afgesloten en dwaalden verschillende deelnemers aan deze wandeltocht over allerlei wegen om op d
e plek te komen waar we zouden starten. Bijna een half uur te laat togen we met 13 mensen op pad. Het weer was geweldig en het plan was om de route door het natuurgebied Duivelshof te lopen, waarin centraal ooit een versterkte middeleeuwse boerderij had gestaan omsloten door een gracht. Nu stond er een nieuwe boerderij, waarbij de grachten door Natuurmonumenten weer zichtbaar 
waren gemaakt. De sage wil dat de landheer van de middeleeuwse boerderij zijn pachters (horige boeren) opsloot in de kelder als zij niet wilden betalen. Opvallend dat er zo weinig vogels waren te horen. Langs smalle paden met hier en daar de eerste paddenstoelen kwamen we bij een prachtig heideveld. Voorzichtig struinend stond hier een grote hoeveelheid beenbreek, een lelieachtige plant, vermeld op de rode lijst en nu vol met zaaddozen. Ook gingen we op zoek naar het Duivelsnaaigaren. Een jaar of tien geleden was dit de ontdekking van de wandeling in dit gebied, maar we konden het niet vinden.
We maakten de afslag naar rechts, door weilanden richting boerderij Eelderink en onderweg signaleerden we een Patrijs, Boomklever, Boomkruiper, Groene specht, Buizerd en Sperwer. Langs paden waar de brandnetel weelderig groeide, de gehakkelde Aurelia rondvloog en in de berm prachtige gewone eikvarens stonden kwamen we bij de genoemde boerderij. Het routepaaltje stond hier op een gekke plek, net of de wandelaar niet welkom was. In de wei stond het paard van Pipi Langkous en met tranen in de ogen zagen we dat van de notaris appelboom bijna alle appels in de kippenren lagen. Eén hebben we er gered, rechtstreeks van de boom. Hij smaakte geweldig. 
Omdat een deel van de route, volgens ons, was verdwenen moesten we terug langs de Lossersestraat. Na de koffie van Toon en enige discussie over een wandeltocht lands erve Teusink en erve Binkhorst, die er zeker gaat komen, vertrokken we naar huis.
Bert Wolbert.